Psalm 116 B (115 w tłum. Jakuba Wujek 1599 r.)
10 Uwierzyłem, przeto żem mówił: A ja poniżon bardzo./ 11 Jam rzekł w zachwyceniu moim: Każdy człowiek kłamca./ 12 Cóż oddam Panu za wszystko, co mi dobrze uczynił?/ 13 Kielich zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę./ 14 Szluby moje Panu oddam przede ludem jego./ 15 droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych jego./ 16 O Panie, bom ja sługa twój, jam sługa twój i syn służebnice twojej.. Potargałeś pęta moje,/ 17 tobie ofiaruję ofiarę chwały a imienia Pańskiego wzywać będę./ 18 Szluby moje Panu oddam przed oczyma wszytkiego ludu jego,/ 19 w sieniach domu Pańskiego, pośrzodku ciebie, o Jeruzalem!
Teologia Psalmu 116 B
Nauką Psalmu 116 jest pouczenie, że nie ma takiej sytuacji, w której człowiek powinien popadać w zwątpienie i pesymizm. Ma liczyć na Bożą pomoc, jaką Jahwe zawsze okazuje człowiekowi sprawiedliwemu.
ks. prof. Stanisław Łach
Doświadczenie cierpienia wyostrza "wewnętrzny zmysł widzenia" To co dawniej nie miało sensu, teraz jest widoczne jako element łańcucha zdarzeń drogi życia. O ile przedtem można było uznać konieczność dziękowania Bogu i niezbyt spiesznie to robić to teraz dziękowanie jest koniecznością - zupełnie tak jak oddychanie. Można wymyślać różne sposoby dziękczynienia, ale chyba najlepszym sposobem jest wzywania Imienia Pańskiego, pamiętając o obecności Boga. Dziękczynienie to inne imię Eucharystii.
Wiesław Gdowicz
Skłaniamy się do kroczenia drogą usłaną biblijnymi niespodziankami, gdyż zdziwienie jest oznaką dziecięctwa. Dlaczego dano nam za wzór dziecko? Nie dlatego, że wierzy ono wszystkiemu, bo to nieprawda. Jednak w odróżnieniu od dorosłego dziecko nie podziwia ani nie wzdryga się z racji gotowych spreparowanych powodów. Dziecka dziwi się i chce rozumieć. Jeśli my jako dorośli nie zatraciliśmy zdolności do podziwy, zaś nauczyliśmy się cierpliwości, nie przestraszą nas wiraże długiej biblijnej drogi.
Paul Beauchamp SJ
