Psalm 27 (tłum. Biblia Poznańska)
NIEWZRUSZONA UFNOŚĆ W BOGU
1[Psalm] Dawida. Jahwe jest moim światłem i moim zbawieniem kogóż miałbym się obawiać? Jahwe jest ostoją mego życia kogóż miałbym się lękać?2Gdy nastają na mnie złoczyńcy, aby mnie pożreć, przeciwnicy moi i wrogowie sami chwieją się i upadają.3Choćby wojsko rozłożyło się przeciw mnie obozem, serce moje się nie zatrwoży; choćby bitwa zawrzała przeciwko mnie, i wtedy nawet nie stracę otuchy.4O jedno proszę Jahwe i tego tylko pragnę gorąco: bym mógł przebywać w Domu Jahwe po wszystkie dni mojego życia, doświadczając łaskawości Jahwe i odwiedzając Jego Świątynię.5On skryje mnie w swym Przybytku w dzień przeciwności, schroni mnie w głębi swego Namiotu, wyniesie wysoko na opokę.6Wznoszę więc swe czoło ponad mych wrogów, którzy otaczają mnie wokoło. Pełen radości złożę ofiarę w Jego Przybytku, przy wtórze cytry będę śpiewał na cześć Jahwe.7Usłysz, Jahwe, głośne me wołanie, okaż mi łaskę i racz mnie wysłuchać!8Do Ciebie przemawia moje serce, Ciebie wyglądają oczy moje, szukam oblicza Twego, Jahwe!9Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, nie odtrącaj w gniewie swego sługi! Tyś moją pomocą! Nie porzucaj mnie i nie opuszczaj, Boże, mój Wybawicielu!10Choćby mnie ojciec i matka opuścili, Jahwe mnie przyjmie.11Wskaż mi, Jahwe, drogę Twoją i prowadź mnie prostą ścieżką ze względu na tych, którzy mnie prześladują!12Nie wydawaj mnie na pastwę moich przeciwników, bo powstali przeciwko mnie fałszywi świadkowie, dysząc żądzą gwałtu.13Wierzę niewzruszenie, że doświadczę dobroci Jahwe w krainie żyjących.14Nadzieję w Jahwe pokładaj! Bądź mężny i umocnij swoje serce! Ufaj Jahwe!
Teologia Psalmu 27
Już dla ludu Starego Przymierza Psalm 27 mieścił naukę o wytrwałości (por. Pwt 31, 7; Joz 1, 6; 1 Krn 22, 13). Jest to nauka tym bardziej aktualna dla ludu Nowego Przymierza. Każdy chrześcijanin może się w imieniu swoim, a tym bardziej w imieniu Kościoła, zwrócić do Jezusa Chrystusa jako swego „prawdziwego światła” i jako „sprawcy swego zbawienia”. Nikt nie może go oddzielić od Chrystusa. Również druga część Psalmu 27 otrzymała u chrześcijan głębszą treść. Wezwanie do modlitwy jest częstym postulatem w nauce Chrystusa. Wiersz 14 uczy nas przede wszystkim oczekiwania na zbawienie.
ks. Prof. Stanisław Łach
Psalm ten składa się z dwóch części, które prawdopodobnie były pierwotnie odrębnymi utworami, połączonymi później w jedną całość ze względu na pewne podobieństwo treści. W części pierwszej (w. 1-6) Autor daje wyraz swej niezłomnej ufności w Bogu wśród największych nawet niebezpieczeństw (w. 1-3) i swemu pragnieniu stałego obcowania z Jahwe w poczuciu bezpieczeństwa przed wrogami (w. 4-5). W dowód wdzięczności za opiekę Bożą obiecuje złożyć ofiarę dziękczynną (w. 6). Druga część Psalmu (w. 7-14) jest korną prośbą o pomoc Bożą w opuszczeniu (w. 7-10) i niebezpieczeństwie ze strony wrogów (w. 11-12). Słowa tchnące głębokim przeświadczeniem, że prośba ta została wysłuchana, kończą tę piękną modlitwę (w. 13-14). Treść Psalmu jest zbyt ogólna, by można z niej wyciągnąć wnioski dotyczące jego autorstwa i czasu powstania.
komentarz Biblia Poznańska
