piątek, 26 stycznia 2007

Psalm 21

Psalm 21 (tłum. Biblia Poznańska)

PIEŚŃ DZIĘKCZYNNA ZA ŁASKI OKAZANE KRÓLOWI


1[Uwaga] dla kierownika chóru: Psalm Dawida.2Jahwe! Król raduje się Twą potęgą, o jakże bardzo się weseli z Twojej pomocy!3Wypełniłeś pragnienia jego serca i nie wzgardziłeś prośbą jego ust.4Zaprawdę, uprzedziłeś go najwyższym błogosławieństwem, włożyłeś mu na głowę szczerozłotą koronę.5Prosił Cię o życie — i dałeś mu je: dni długotrwałe na wieczne czasy.6Wielka jest chwała jego dzięki Twojej pomocy, otoczyłeś go blaskiem i majestatem.7Zaprawdę, sprawiłeś, że stał się błogosławieństwem nigdy nieustającym, napełniasz go radością przed Twoim obliczem.8Król bowiem w Jahwe nadzieję położył i z łaski Najwyższego nigdy się nie zachwieje.9Dosięgniesz swym ramieniem wszystkich Twoich wrogów, prawica Twa dosięgnie tych, co żywią nienawiść ku Tobie.10Sprawisz, że staną się jako piec ognisty, gdy zwrócisz [ku nim] zagniewane oblicze. Jahwe zniszczy ich w swym gniewie i strawi ich ogień.11Wytracisz ich potomstwo z powierzchni ziemi i ród ich — spośród synów człowieczych.12Chociaż gotują zło przeciwko Tobie i knują zdradliwe zamysły, niczego nie osiągną;13Ty ich do ucieczki przymusisz i łuk swój prosto w ich twarze wymierzysz.14Powstań, Jahwe, w [całej] swej potędze! Będziemy opiewać i wysławiać moc Twoją.

Teologia Psalmu 21

Psalm 21 wypowiada o królu z rodu Dawida szereg ważnych stwierdzeń. Żyje on blisko Jahwe i pod Jego opieką. Jego modlitwy Jahwe wy­słuchuje. Użycza mu swoich błogosławieństw, daje życie bez końca i blask oraz dostojeństwo. Wszystkie te łaski ma król od Jahwe, dzięki Je­go dobroci, gdyż położył w Nim swoją nadzieję. Król pokona wszystkich wrogów, gdyż lud za niego składa z ufnością modlitwę na ręce Boże. Swo­ją ufność w Jahwe pokłada lud nie tyle pod wpływem jakiejś wschodniej ideologii królewskiej, ile pod wpły­wem 2 Sm 7. Król tedy z Psalm 21 jest obrazem Chrystusa, syna Dawida. On to przebywanie z Ojcem uważał za swoją radość (por. Łk 10, 21; J 15, 11). Jego czyny zbawienne zgotowa­ły Mu powstanie z martwych, czyli władzę nad śmiercią (Rz 6, 9). On był „chwałą i czcią ukoronowany za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci" (Hbr 2, 9). Chrystus jest tym, w którym bło­gosławione są wszystkie narody zie­mi (Rdz 12, 3; 22, 18), On bowiem wg Ga 3, 14 stał się obiecanym błogosła­wieństwem wszystkich narodów. Kto się zaś Chrystusowi sprzeciwi, ten nie uniknie potępiającego sądu (Ap l, 12-20).·

ks. prof. Stanisław Łach

Podobieństwo tego Psalmu do poprzedniego jest widoczne; nie jest jednak rzeczą pewną, czy jest z nim ściśle związany. Treść jego pozwala określić go jako pieśń dziękczynną, choć nie ma w nim właściwie ani jednego słowa wyrażającego dziękczynienie. Nic jednak nie wskazuje wyraźnie na to, że jest on modlitwą dziękczynną po zwycięstwie nad nieprzyjaciółmi, jak to niektórzy przyjmują. Dość ogólnikowa treść każe raczej przypuszczać, że Psalm przeznaczony był do użytku w czasie obrzędu liturgicznego, którego celem było wyrażenie Bogu wdzięczności za szczególną opiekę, jaką zawsze otaczał króla, oraz łaski, jakimi go darzył. O nich to mówi pierwsza część Psalmu (w. 2-8). Niełatwo rozstrzygnąć, czy słowa części drugiej (w. 9-13) skierowane są do Boga, czy do króla. Bardziej prawdopodobne wydaje się, że odnoszą się one do Jahwe; to On pokona swych wrogów, którzy są także wrogami króla. Za przypuszczeniem tym przemawia w. 10 jak i dodana na końcu prośba (w. 14).

komentarz Biblia Poznańska

Psalm ten opiewa na modlitwie skierowanej do Ojca najpierw wcielenie Syna Bożego (2-3); potem Jego chwałę otrzymaną od Ojca jako uwieńczenie dzieła stwórczego (4-8); wreszcie zwraca się ku samemu Chrystusowi i życzy, by się spełniło w dzień Sądu to wszystko, co było zapowiedziane (9-14).

św. Beda