niedziela, 21 stycznia 2007

Psalm 67

Psalm 67 (tłum. Biblia Poznańska)

MODLITWA O NAWRÓCENIE POGAN


1[Uwaga] dla kierownika chóru: na instrumenty strunowe; Psalm; pieśń. 2Niech Bóg okaże nam łaskę i niech nam błogosławi, niech zwróci ku nam jasność swego oblicza, 3aby poznano na ziemi drogę Twoją, a wśród wszystkich narodów Twoje wybawienie. 4Niechaj Cię sławią narody, o Boże, niechaj cię sławią wszystkie narody! 5Niech się ludy radują i weselą, bo Ty sprawiedliwie osądzasz narody i kierujesz losami ludów na ziemi. 6Niechaj Cię sławią narody, o Boże, niechaj Cię sławią wszystkie narody! 7Ziemia wydała swe plony; niech Jahwe, Bóg nasz, darzy nas błogosławieństwem, 8niech nam Bóg błogosławi i niech Go czczą w bojaźni wszystkie krańce ziemi.

Teologia Psalmu 67

Boże błogosławieństwo faktycznie spoczywa na Izraelu. To błogosła­wieństwo objawia się nie tylko w plonach kraju, ale i sądzie Bożym, Jego wybawianiu i kierowaniu Izrae­lem. Wszystkie narody winny po­znać, że Jahwe jest w Izraelu. Win­ny również ów fakt Bożej obecności wdzięcznie uznać. W szczęściu Izrae­la winny wszystkie narody poznać blask Jahwe i ów blask uczynić przed­miotem swych uwielbień. Podobne idee spotykamy u Iz (np. Iz 43, 9; 45, 15. 22 n), czy nawet i u Jr 33, 9 n, gdzie tak czytamy: „Jerozolima bę­dzie radością, chwalą i dumą wśród wszystkich narodów ziemi, które usłyszą o dobrodziejstwach, jakie im wyświadczyłem. Będą się one lękać i drżeć wobec wszelkich przejawów dobroci i pomyślności, jakie im da­łem". Psalm 67 podkreśla, że żniwa bogate nie są dobrem najwyższym, ale je­dynie zapowiedzią innych, ważniej­szych dóbr. Aczkolwiek Psalm 67 nie jest psalmem mesjańskim, to jednak jest zapowiedzią dóbr czasów me­sjańskich. Autor Dz 28, 28 zaznacza, że ta zapowiedź zrealizowała się w jego czasach: „Wiedzcie, że to zbawie­nie Boże posłane jest do pogan, a oni będą słuchać".

ks. prof. Stanisław Łach

Prorok błaga Chrystusa, by mógł Go błogosławić wraz z wiernymi i doprowadzić ich do głębszego poznania Boga (2-3); potem zwracając się do Pana stwierdza, iż należy Go wielbić jako sprawiedliwego Sędziego (4-5); wreszcie wraca do myśli o błogosławieństwie, którego Pan udziela wiernym (6-8).

komentarz św. Będą Czcigodny


Trudności w modlitwie. Brak skupienia. W jednym z rozważań autor powoływał się na rozmowę z mnichem. Pytał o brak skupienia w modlitwie. Odpowiedź mnicha była zadziwiająca. Mówił: Jeżeli brak ci skupienia w modlitwie to czujesz się poniżony. A wtedy większą chwałę oddajesz Bogu.

Skutki działania wyproszonej przez Izrael łaski Bożej mają być widoczne dla innych narodów, by te uznały Boga i oddały Mu hołd. Psalmista chce, by to co Bóg robi dla niego, było znakiem dla innych. To może wydawać się dziwne – mógł przecież prosić o łaskę dla innych. Gdy ktoś zwraca się do Boga o łaskę, to nie prosi o kiełbasę. Prosi o miejsce w sobie, gdzie może stanąć wobec Boga. To miejsce jest świętą przestrzenią. Bóg wypełnia je bez miary, a więc nigdy nie wiadomo, co i dla kogo jest przeznaczone.

Wiesław Gdowicz