Psalm 122 (Biblia Tysiąclecia)
1. Pieśń stopni. Dawidowa.
Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu Pańskiego!
2. Już stoją nasze nogi w twych bramach, o Jeruzalem,
3. Jeruzalem, wzniesione jako miasto gęsto i ściśle zabudowane.
4. Tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, według prawa Izraela, aby wielbić imię Pańskie.
5. Tam ustawiono trony sędziowskie, trony domu Dawida.
6. Proście o pokój dla Jeruzalem, niech zażywają pokoju ci, którzy ciebie miłują!
7. Niech pokój będzie w twoich murach, a bezpieczeństwo w twych pałacach!
8. Przez wzgląd na moich braci i przyjaciół będę mówił: Pokój w tobie!
9. Przez wzgląd na dom Pana, Boga naszego, będę się modlił o dobro dla ciebie.
Teologia Psalmu 122
Psalm 122 przedstawia wielkość Jerozolimy dla każdego Izraelity. Jest to miejsce pielgrzymek, gdyż tylko tu przez ofiary całopalne można składać należną cześć, tu można składać ofiary biesiadne i tylko tu można przedstawić Bogu różne prośby. Tu, w Jeruzalem, dokonuje Jahwe sądów przez swoich namiestników z rodu Dawida i tu znajduje się stolica króla z rodu Dawida. Przez nich Bóg zsyła dla swojego ludu pokój i bezpieczeństwo, co stało się udziałem nowej Jerozolimy w czasach mesjańskich.
ks. Prof. Stanisław Łach
Pielgrzymka trwa. Wystarczy zamknąć oczy, by zobaczyć obraz. Radosna twarz oznajmiająca wiadomość. Niepokój drogi. Widok miasta. Tłumy ludzi. Gwar. Kolorowe stroje. Usta wymawiające pragnienie pokoju. Radość z bycia z innymi. Myślałem, aby rozpocząć to rozważanie od jakiejś historii, najlepiej z własnego życia, a następnie przejść do treści psalmu. Historia musiałaby mówić o wspomnieniu, pragnieniu i marzeniu. Mam nawet taką. Kiedy jednak rozpoczynałem od niej rozważanie i dochodziłem do psalmu, myśl jakby ześlizgiwała się po jego powierzchni. Kiedy kolejne próby nie posuwały dalej myśli, postanowiłem zamknąć oczy i przypomnieć sobie pragnienie zrodzone z marzenia. Z zamkniętymi oczami zacząłem powtarzać (znam go na pamięć): „Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano... „ Pragnienie zrodzone z marzenia. Znaczenie tego wiersza lepiej oddaje zastąpienie fragmentu „ ..., gdy mi powiedziano” przez „z mówiącymi”. Ucieszyłem się z mówiącymi: Pójdziemy do domu Pana...
Wiesław Gdowicz
Celem biblijnej lektury, jej nagrodą jest oczyszczenie nas z uproszczonych wyobrażeń i mechanicznego niejako automatyzmu W zamian otrzymujemy inne propozycje, wprawdzie wykluwające się z trudem, lecz konkretniejsze i płodniejsze.
Paul Beauchamp SJ
