środa, 10 stycznia 2007

Psalm 8

Psalm 8 (tłum. ks. Jakub Wujek)

1. Na koniec: "Za prasy", psalm Dawidowi.
2. PANIE, PANIE NASZ, JAKOŻ DZIWNE JEST IMIĘ TWOJE PO WSZYTKIEJ ZIEMI! Abowiem wyniosła się wielmożność twoja nad niebiosa.
3. Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
4. Abowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich, księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
5. Cóż jest człowiek, iże go nawiedzasz?
6. Uczyniłeś go mało co mniejszym od Anijołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go
7. i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8. Podałeś wszytko pod nogi jego, owce i woły wszytkie, nadto i źwierzęta polne.
9. Ptastwo niebieskie i ryby morskie, które się przechodzą po szcieżkach morskich.
10. Panie, Panie nasz, jakoż dziwne jest imię twoje po wszytkiej ziemi!

Teologia Psalmu 8

Aczkolwiek Ps 8 zajmuje się wspaniałością nieba i wielkością człowieka, to jednak jego główną ideą jest wielkość samego Jahwe. Imię Boże jest równoznaczne z samym Bogiem. Potęga tego imienia jest wypisana na niebiosach i w każdym człowieku, który dzięki temu imieniu jest władcą wszechświata, sam jednak jest pod władzą Bożą i winien bezustannie wielbić potężne imię Jahwe.

ks. Prof. Stanisław Łach

Początkowy i końcowy wiersz spina cały psalm jak klamrą. Wydaje się, że powodem, dla którego psalmista zabiera głos jest zdziwienie. Zaczyna się psalm od pytania: „JAKOŻ DZIWNE JEST IMIĘ TWOJE ...” zwróconego do Boga. Podobne wyrażenie występuje w wierszu 5: „Cóż jest człowiek ...”. Uważa się te wyrażenia za kluczowe w całym psalmie. Dzielą go one na dwie części – 8, 1-4 i 8, 5-10. Część pierwsza mogłaby nosić tytuł: „Jak Bóg zbudował sobie chwałę? (inne tłumaczenia mówią o twierdzy i mocy). Druga natomiast: „Jak Bóg ukazuje się w człowieku”. Trudno dotrzeć do wnętrza tego psalmu. Stoi się na granicy dwóch przestrzeni: wspaniałości Boga, która ukazuje się w niebie i wspaniałości Boga, która ukazuje się w wielkości człowieka. Nie daje spokoju istniejące napięcie między tymi dwoma przestrzeniami. W pierwszej potęga Boga jest jakby oparta na słowie (dźwięku) wychodzącym z ust niemowląt, a w drugiej to pieśń psalmisty kieruje nas do wnętrza człowieka ( Uczyniłeś go mało co mniejszym...).

Wiesław Gdowicz

Kim jest chrześcijanin z Księgą Psalmów w ręku? Czytelnikiem? Takie określenie nie jest całkiem adekwatne, bo gdy ktoś zwraca się do Boga za pomocą tekstu modlitwy, oznacza to coś więcej niż tylko czytanie.

Paul Beauchamp SJ